ΠΕΡΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ ΣΥΜΕΩΝ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ

          Πονηρία, ἢγουν πρᾶξις πονηρά, πανουργία-δολιότης-κρυψίνοια.  Ἡ πονηρία εἶναι μία διάθεσις τῆς καρδίας, καθ’ ἣν ὁ ἂνθρωπος προαιρεῖται καί πράττει πάντοτε τό κακόν ἐναντίον τοῦ θείου νόμου. Ἡ πονηρία πηγάζει ἀπό τήν ἀκάθαρτον καρδίαν, ἡ πονηρά προαίρεσις ἐστίν ἡ ρίζα πάντων τῶν κακῶν. Ἡ πονηρία εἶναι ἒμπνευσις τοῦ πονηροῦ, εἶναι πλάνη σατανική καί ζωή δαιμονική, εἶναι σκότος, ἐργάζεται ἐσαεί τό πονηρόν, ἐν τῶ κόσμω, καί πολεμεῖ τό ἀγαθόν, καθότι μισεῖ τό καλόν καί ἀγαπᾶ τό κακόν, καί επιζητεῖ ἐπί τῆς γῆς τήν ἐπικράτιση τῆς βασιλείας τοῦ πονηροῦ. << Ὃλος ὁ κόσμος εὑρίσκεται ἐν τῶ πονηρῶ, καί οἱ πονηρευόμενοι ἐξολοθρευθίσονται >> ( Ψαλμ. λς’ 9 ).  Ἡ πονηρία εἶναι εἷς φθορεύς καί ἀφανιστής τῆς εὐθύτητος καί τῆς δικαιοσύνης. Προσπαθεῖ πάση δυνάμει διά τοῦ ψεύδους καί τῆς ἀπάτης καί πλάνης νά πλανᾶ τόν κόσμον, μεταβάλλουσα τό δίκαιον εἰς ἂδικον καί τό φῶς εἰς σκότος. Οἱ πονηροί στοχασμοί εἰς τήν ἀκάθαρτον καρδίαν γίνονται ἀπό τήν παρακίνησιν τοῦ διαβόλου, καθότι ἡ άκάθαρτος καρδία εἶναι ὁ θρόνος τῶν δαιμόνων.                                                                   Ὁ  μέγας Βασίλειος λέγει: << Ὁ μή διανοούμενος τό πονηρόν, εὑρίσκεται εἰς τόν Θεόν >>. Ὃπου ἀγαθή προαίρεσις, ἐκεῖ καί θεία χάρις. Μέγιστον κακόν καί ἀθεράπευτον καί ἀνουθέτητον ἐστίν ἡ πονηρία. Αὐτή καταθλίβει τόν πονηρόν, κόπος δέ καί πόνος ὑπό τήν γλῶσσαν αὐτοῦ. Πολλοί πονηροί,  πανοῦργοι καί ἀπαταιῶνες ἐν τῶ κόσμω. Τόσον πολλοί ὃσον  τό καταπατούμενον χόρτον. Ὁ πονηρός, εἶναι διπρόσωπος καί πανοῦργος, ἐνδυόμενος ὁτέ μέν τήν λεοντῆν, ὁτέ δέ τήν ἀλωπεκῆν, ὑποκρίνεται τόν εὐσεβῆ καί τήν ψευδῆ εὐλάβειαν πρός ἐξαπάτησιν τῶν ἀγαθῶν ἀνθρώπων. << Πονηρόν ἂνδρα, μηδέποτε ποιοῦ  φίλον. - Ἀνήρ πονηρός, δυστυχεῖ κἂν εὐτυχῆ. - Ἀνδρός πονηροῦ, φεῦγε συνοδείαν ἀεί. – Τόν πονηρόν ἂνδρα φεῦγε παρ’ ὃλον τόν βίον >>.  Ὁ σκοπός καί τό ἒργον τοῦ πονηροῦ εἶναι ἡ  ἁρπαγή, ἡ κλεψιά καί ἡ ἀδικία. Ὁ πονηρός εἶναι ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καί ὂργανον τοῦ διαβόλου, εἶναι καταδικασμένος εἰς τήν γέενναν τοῦ πυρός, καί πρό τῆς γεέννης κολάζεται ὑπό τοῦ συνειδότος κεντούμενος. << Ὁ θυμός τοῦ πιθήκου καί ὁ φοβερισμός τοῦ πονηροῦ εἶν’ ἓν καί τό αὐτό >>. ( Ἐπίκτητος) Ἀπό πονηρόν ἂνθρωπον, μή δέχου συμβουλήν.