Η ΑΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΖΗΝΟΒΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΑΝΝΗ ΚΡΕΣΤΙΑΝΚΙΝ. Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ.«Εἶδα μέ τά μάτια μου πῶς τό καλό συναντήθηκε ἀπρόσμενα μέ τό κακό. Τό καλό συνάντησε τό κακό μέ τέτοια χαρά!».

 

Από τά απομνημονεύματα του αρχιμανδρίτου Αντωνίου για τον επίσκοπο Ζηνόβιο

   Τον επίσκοπο Ζηνόβιο τον γνώρισα όταν ήμουν ο μοναδικός υποδιάκονος στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σιών στην Τιφλίδα επί πατριαρχίας του Πατριάρχου πάσης Γεωργίας Εφραίμ. Όταν είχαμε πατριαρχική Λειτουργία καλούσαμε υποδιακόνους από τον ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, όπου προϊστάμενος ήταν ο επίσκοπος Ζηνόβιος. Έτσι απέκτησα επαφή με τούς διακονητές και υποτακτικούς του ναού του Αγίου Αλεξάνδρου. Ενσωματώθηκα στην ομάδα τους και συχνά βρισκόμουνα στον ‘Άγιο Αλέξανδρο. Ο επίσκοπος Ζηνόβιος με δεχόταν με πολλή στοργή. Θα πω γι’ αυτόν μόνο όσα έχω γνωρίσει από προσωπική εμπειρία ή ως αυτόπτης μάρτυρας.

     Εν πρώτοις μας έδωσε παράδειγμα υπακοής, καθαρότητος, πραότητος και υπομονής. Γνωρίζω ότι ο επίσκοπος Ζηνόβιος πέρασε ταλαιπωρίες όντας μοναχός στη Μονή του Γκλίνσκ, υπέμεινε πολλούς διωγμούς και συμφορές, όταν ήταν εξαγριωμένη η άθεη εξουσία. Όμως διατήρησε την Αγάπη στούς ανθρώπους και, το κυριότερο, την πλήρη συγχωρητικότητα στον καθένα και σε όλους.

 

Η ακακία των Γερόντων

Ο επίσκοπος Ζηνόβιος διηγήθηκε ότι όταν βασάνιζαν και κατανάγκαζαν τον πατέρα Ανδρόνικο να συκοφαντήσει και να διαβάλει τον επίσκοπο Παυλίνα, εκείνος ασφαλώς δεν συγκατατέθηκε και οι ανακριτές για πολύ ασχολούνταν μαζί του. Μια μέρα στο γραφείο, την ώρα της ανακρίσεως, μπήκε κάποιος κρεμανταλάς και είπε: «Γιατί ασχολείσθε μ’ αυτόν τον γέρο;» και χτύπησε δυνατά τον Γέροντα στο κεφάλι. Ο πατήρ Ανδρόνικος έχασε τις αισθήσεις του. 

   Όταν τον οδήγησαν στο νοσοκομείο τον βοήθησαν να συνέλθει και ύστερα άρχισαν να τον ρωτούν: «Πώς σας συνέβη αυτό;». Εκείνος δεν αποκάλυψε αυτόν τον άνθρωπο. Τούς είπε ότι περπατούσε, έπεσε, χτύπησε σε μια πέτρα και έχασε τις αισθήσεις του. Αυτό είναι το σχολείο των Γερόντων, πού για μάς σήμερα αποτελεί μια ζωντανή διδασκαλία, την οποία δυστυχώς εμείς δεν εφαρμόζουμε συχνά.

Τέτοιο παράδειγμα Αγάπης προς όλους έδειξε και άλλος διακεκριμένος Γέροντας, ο πατήρ Ιωάννης Κρεστιάνκιν, όταν τον βασάνιζαν σε κάποια ανάκριση. Ασφαλώς τέτοιο «σχολείο» υπήρχε σε όλα τα μοναστήρια. Τότε, λοιπόν, μπήκε στο δωμάτιο ο άνθρωπος, πού είχε προδώσει και καταγγείλει τον πατέρα Ιωάννη. Ο μπάτουσκα το γνώριζε αυτό και βλέποντάς τον στην πόρτα πετάχτηκε πάνω και είπε: «Καλέ μου φίλε, πόσον καιρό έχω να σε δώ;». Έπειτα τον αγκάλιασε και άρχισε να τον φιλά. Και τότε εκείνος ο «φίλος» ξέφυγε από την αγκαλιά τού Γέροντος, έχασε τις αισθήσεις του και σωριάστηκε στα πόδια του μπάτουσκα. Ό νεαρός ανακριτής, κομμουνιστής, βλέποντας τα όλα αυτά, αρνήθηκε κατηγορηματικά να συνεχίσει την ανάκριση. Όταν τον ρώτησαν «Γιατί;», απάντησε: «Είδα με τα μάτια μου πώς το καλό συναντήθηκε απρόσμενα με το κακό. Το καλό συνάντησε το κακό με τέτοια χαρά!».

    Αυτή είναι η πλήρης τήρηση των ευαγγελικών εντολών. Σου έκαναν κακό; Κάνε καλό κι αν δεν μπορείς, έστω, κάνε υπομονή. Αυτό το «σχολείο» εμένα προσωπικά, σαν ιερέα εδώ και 45 χρόνια, πολύ με βοηθεί και σήμερα πού υπηρετώ και ζω στον κόσμο.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ. ΤΩΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/01/blog-post_569.html