Θυμᾶμαι τήν ἀδελφή Βρυαίνη πού μοῦ κρατοῦσε τό χέρι καί μοῦ ἔλεγε: «Πού θά πᾶς; Ἔχω νά διανύσω χάος. Πού θά πᾶς;». ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Να καταλάβουμε ποιος είναι ο σκοπός μας καί ο προορισμός μας. Διάβαζα προχθές στον αββά Ισαάκ ότι ένας μοναχός σώζει επτά γενεές καί λάμπει επτά φορές σάν τον ήλιο. Σκεφθήτε τί μεγάλη αξία! Τί μάς έχει δώσει ο Θεός! Γι` αυτό θάχουμε καί πειρασμούς, θάχουμε καί λογισμούς. Όλα θά τά πολεμήσουμε γιά τήν αγάπη του Χριστού. Καί λογισμούς θά έχουμε καί σταυρούς καί βάσανα θά έχουμε. «Δόξα σοι, ο Θεος, μέριμνες κλπ., μόνο όταν υπάρχη ανάγκη μεγάλη. Όταν δεν ύπάρχη ανάγκη, δέν χρειάζεται να ξεφεύγουμε από την τάξι μας καί να μάς τραβάη η μέριμνα η μεγάλη καί να αφήνουμε τον Θεό.
Υστερα λέμε πώς θαρθή το δάκρυ, πώς θαρθή η κατάνυξις, η επίγνωσις του εαυτού μας, γιά να καταλάβουμε ποιο είναι τό θέλημα τού Θεού, πώς πρέπει να εργαστούμε τον Θεόν. Πώς θά περάσουμε τά τελώνια την ημέρα της αναχωρήσεώς μας;Εγώ όταν τό βάζω αυτό τό πράγμα στο νου μου, τρέμω, φοβάμαι πάρα πολύ- λέω, πώς θά μέ περικυκλώσουν τήν ώρα πού θά ξεψυχάω; Όλα τά τελώνια θά μαζευτούν εκεί κοντά, θά μέ τραβούν από ’δώ, από ’κει καί θά μού λένε αυτό έκανες, εκείνο, τό άλλο. Πώς ανεβαίνουν τήν κλίμακα αυτή! Πώς θά τήν ανεβώ, είναι η πιο φοβερή ώρα- δέν ύπάρχει άλλη χειρότερη ώρα από αυτή. Τί θά κάνουμε; Όλα αυτά θά μάς τά καταλογίση ο Χριστός. Αυτή τήν αμέλεια, τήν αδράνεια, τήν χαυνότητα, τήν αδιαφορία, τήν αναισθησία, τήν πολυλογία, τήν κατάκρισι, τήν καταλαλιά, τά διάφορα. Τί λόγο θά δώσουμε; Τί καλογριές, τί τάγμα αγγέλων καί τί τάγμα αρχαγγέλων!
Η ώρα του θανάτου είναι η πιο φρικτή ώρα. Θυμάμαι τήν αδελφή Βρυαίνη πού μού κρατούσε τό χέρι καί μού έλεγε: «Πού θά πάς; ’Έχω να διανύσω χάος. Πού θά πάς;». «Θά πάω γιά δυο μέρες καί θά σου στείλω μία αδελφή». Της τόλεγα γιά να δώ τί θά πη. Τί καταλάβαινε: «’Έχω να διανύσω χάος, πού πάς, κάτσε εδώ κοντά μου», καί μ’ έπιασε τό χέρι μου καί τό είχε μέσ’ στον κόρφο της καί δεν μέ άφηνε. Η βρύση ήταν απέναντι καί δέν μέ άφηνε να πάω να πλύνω τα χέρια μου. Είχε στραφή τό πρόσωπό της στο πρόσωπό μου καί τά μάτια της δέν τά σήκωνε από πάνω μου. Λοιπόν, αύτό τό πράγμα έχει μείνει μέσα στήν ψυχή μου καί δέν φεύγει.
Προσέξτε τό κρυφό πράγμα, τό ανεξομολόγητο, είτε είστε μεγαλόσχημες είτε είστε μικρόσχημες καί δόκιμες. Είτε μεγαλόσχημος είτε δόκιμος καί μικρόσχημος τήν ώρα της κρίσεως λογίζεται μεγαλόσχημος. Λοιπόν θέλει πολλή προσοχή καί πολύ φόβο Θεού.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ  ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_595.html