Χαριτωμένες πνευματικές νουθεσίες του αγιασμένου Πατρός Άρχιμ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ Μακρή...

 Τό να παραμένεις πιστός εις τόν Μοναχισμόν θεωρείται μαρτύριον.

* * *

Θέλει ό Χριστός να σου βγάλη τά αγκάθια, διότι είναι κηπουρός καί σύ θέλεις την ήσυχία σου.

* * *

 Ό Χριστός είναι κοντά μας, ας μή τόν βλέπομε... καμμιά φορά μάς δίδει καί κανένα μπάτσο άπό πολλήν άγάπην...

* * *

 Πρέπει να χαίρεσαι. Καλλιτεχνική σμίλη κρατά στά χέρια του ό Ιησούς. Θέλει να σέ έτοιμάση ένα άγαλμα του Ούρανίου Παλατιού.

* * *

Είσθε βασιλικά πρόσωπα, προορίζεσθε γιά τόν ούράνιο νυμφώνα.

* * *

Όταν Ιδης άνθρωπον κουρασμένον (πνευματικώς) μή τού βάλης άλλο φορτίο διότι τά γόνατα δέν άντέχουν.

* * *

Αγάπησε τόν Ενα να σέ αγαπούν καί τά θηρία.

* * *

Αληθινός πλούτος γιά μένα είναι να σάς δώ στήν Βασιλείαν των Ουρανών.

* * *

Όταν ύπάρχει ή φλόγα τής αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει τό κατακαίει.

* * *

Ό άνθρωπος όταν δεν ζητά τά δικαιώματά του θά φωτίση ό Θεός τόν άλλον να τού τά δώση.

* * *

Τό φως τού Κυρίου να σέ φωτίζη καί να σέ όδηγή πάντοτε.

* * *

Ό διάβολος φρίττει όσον μάλιστα βλέπει νέες υπάρξεις να κάθωνται εδώ διά τόν Χριστόν.

* * *

Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται ή χάρις τού Θεού. Φαίνεται ότι τού χαλάτε (τού πειρασμού) τά σχέδια.

* * *

Ό άνθρωπος πού άγαπά πνευματικώς αισθάνεται προσευχόμενος, ότι εύρίσκεται έντός τού Θεού καί τού αδελφού του. Λυπάται όταν δέν πορεύεται καλώς ό άδελφός του καί προσεύχεται διά τήν πρόοδόν του. Ούδέποτε άλλάσσει εκείνος πού έχει τήν χριστιανικήν άγάπην...

Έρώτησις: Αφού βλέπετε, Γέροντα, τόσο καθαρά τίς αδυναμίες μας, τά λάθη μας, γιατί δέν μάς τά ύποδεικνύετε;

Άπάντησις: Λυπούμαι γιά οσα βλέπω ώς πατέρας, άλλά έλπίζω εις τήν καλλιτέρευσιν. Υποδεικνύω οσα πρέπει, άλλά πιό κερδισμένος είσαι, οταν χύσης δυό ή τρία δάκρυα έμπρός εις τόν Χριστόν δι’ αυτά, παρά να πής πολλά λόγια. Εκείνος είναι ό ιατρός καί παιδαγωγός μας. Ό Χριστός χθές καί σήμερον ό αυτός, άλλά εμείς έκλείσαμε τά μάτια μας καί βλέπομε σκοτεινά. Αφού προχωρούμε έτσι άλλοι λασπώνονται καί άλλοι σκοτώνονται.

Πολλές φορές τήν ήμέρα έρχεται ό Χριστός καί σου χτυπά, αλλά εσύ έχεις δουλειές...

* * *

Εκείνος πού ταράσσεται δέν σκέπτεται λογικά, ορθά. Κάμνε ύπομονήν καί θά βραβευθής μέ στέφανον. Θέλω να είσθε ήρεμες γιά να συναντώμεθα. 'Άμα είσθε κουρασμένες δέν λειτουργούν οί άσύρματοι.

* * *

Τό Πνεύμα τού Θεού να μή φεύγη άπό τό νου καί την καρδία σας.

* * *

Ό Κύριος να σάς ένισχύη, να κρατήσετε σταθερά τή σημαία τής αλήθειας καί τής έγκρατείας.

* * *

Ό Χριστιανός είναι πραγματικά άνθρωπος. Ξέρει ολους τούς τρόπους τής εύγενείας. Δέν θέλει να λυπήση κανένα.

* * *

Όταν ή καρδία μας δεν έχει την αγάπη πρός τόν Χριστόν δεν μπορούμε να κάνωμε τίποτε. Είμαστε σάν πλοία πού δέν έχουν φωτιά, βενζίνη στή μηχανή τους.

* * *

Όσον ό άνθρωπος απλοποιείται, θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός, πράος, ελεύθερος, γίνεται... γίνεται...

* * *

Αυτά πού ακούμε (πολέμους, σεισμούς, καταστροφές, είναι βροντές καί θα έλθη καί ή βροχή...).

* * *

Πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι πρός άπολογίαν καί μαρτύριον.

* * *

Ή Χάρις τού Παναγίου Πνεύματος κάνει τόν άνθρωπον να έκπέμπη άκτίνας. Πρέπει όμως ό άλλος να έχη καλόν δέκτην διά να τό καταλάβη.

* * *

Πρέπει να έχωμε στόν ούρανόν τά βλέμματά μας. Τότε δέν θα μάς κλονίζη τίποτε.

* * *

Παρακαλώ τόν Θεόν να σάς άγιάση, να σάς όδηγήση εις τόν Παράδεισον. Αυτήν την προίκα παρακαλώ να σάς δώση ό Κύριος...

* * *

Εις την λειτουργίαν διά να έλθη ή χάρις τού Θεού πρέπει να έχης συγκέντρωσιν, ειρήνην καί να μή σκέπτεσαι τίποτε.

* * *

Όσον ό άνθρωπος άγαπά τόν Θεόν, τόσον έχει άγάπην καί γιά τούς ανθρώπους. Τούς αγαπά σε εικόνες Θεού, με σεβασμόν, λεπτότητα καί άγισμόν.

* * *

Καθημερινώς προσεύχομαι να σάς δώ στίς ταξεις τών όσιων γυναικών...

* * *

Παράδεισον χωρίς έσάς παιδιά μου, δέν  θέλω.

Έρώτησις: Πώς κατορθώνετε να έχετε τέτοια υπομονή καί καρτερία εις τά διάφορα;

Άπάντησις: Ή χάρις τού Θεού βοηθά. Πάντα πιστεύω παιδί μου εις την δύναμιν τού Θεού πού ολα τά μεταβάλλει καί τά ρυθμίζει πρός τό συμφέρον τής ψυχής μας.

* * *

Όταν θα δείτε τά δάκρυα τότε είναι επίσκεψι του Θεού εν τή προσευχή.

* * *

Όταν κοινωνής όχι μόνον παίρνεις δύναμι, αλλά φωτίζεσαι, βλέπεις ορίζοντας εύρεις, αίσθάνεσα χαράν... διαφορετικά νοιώθει ό καθένας, άνάλογο μέ την διάθεσι καί την φλόγα τής ψυχής του. Άλλος αισθάνεται χαρά καί ξεκούραση άλλος ειρήνη άλλος πνεύμα άφοσιώσεως καί άλλος μίαν άνέκφραστη άγάπη πρός πάντας. ’Ένοιωθα πολλές φορές κουρασμένος αλλά μετά την θεία Κοινωνία αισθανόμουν τόν έαυτό μου σάν να μήν είχα τίποτα.

* * *

Ή άθωότης είναι άνωτέρα άπό την ιδιοφυία.

Μεταλαμβάνετε συχνά, προσεύχεσθε θερμά, ύπομένετε καί θά ιδήτε χέρι δυνατόν να σάς κρατά.

* * *

Ό άνθρωπος πού έχει εγωισμό δέν ελκύει κανένα. Καί αν κάποιον έλκύση, γρήγορα θ’ άπομακρυνθή. Ό πνευματικός σύνδεσμος γίνεται αδιάλυτος όταν συναντήση παιδικό πνεύμα, αθωότητα καί άγιασμό.

* * *

Ό άνθρωπος πού δέν έχει Χριστό τά βλέπει όλα δύσκολα καί σκοτεινά.

* * *

Εις τό Μοναστήρι πρέπει να ξέρετε, ότι άλλους ανθρώπους στέλνει ό Θεός καί άλλους στέλνει ό διάβολος. Ό μέν Θεός γιά να ενισχύουν, ό δέ διάβολος γιά να διαλύουν τά Μοναστήρια.

* * *

Όταν ή καρδιά μας δέν έχη τόν Χριστόν, τότε θά βάλωμε μέσα ή χρήματα ή κτήματα ή ανθρώπους.

* * *

Σάς παρακαλώ να έφαρμόσετε αύτήν την έντολήν. Όσο μπορείτε να καλλιεργήσετε την αγάπην πρός τό πρόσωπο τού Χριστού. Σέ τέτοιο σημείο πού όταν θά προφέρετε τ’ όνομά Του να τρέχουν δάκρυα άπό τά μάτια σας. Ή καρδία σας πρέπει να καίγεται πραγματικά. Τότε Αύτός θά είναι ό δάσκαλός σας. Αύτός θά είναι ό οδηγός σας, ό αδελφός σας, ό πατέρας καί ό Γέροντάς σας.

 Μή δώσετε ποτέ σημασία σε κανένα γήϊνο καί άσταθές.

* * *

Να έχετε προσοχή, ύπομονή καί εν τή άπομονώσει να βλέπετε καί να έξετάζετε τόν εαυτόν σας.

* * *

Άς καλλιεργήσουμε πρώτα τόν έαυτόν μας, ό κόσμος θέλει να δή άνθρώπους έφαρμοστάς του Νόμου του Θεού. Αυτοί σπανίζουν εις την εποχήν μας.

* * *

Αγαπήσατε μέ όλην την καρδία σας τόν Νυμφίον σας Χριστόν καί όλοι οί άνθρωποι θά σάς αγαπούν καί θα σάς περιποιούνται.

* * *

Εύχομαι να ζήσετε άγια καί να άκολουθήσετε τίς άγιες γραμμές των πατέρων μας άπό τώρα πού εΐσθε νέες, γιά να βρεθείτε όλες εις τόν Παράδεισον. Αύτός είναι ό προορισμός σας.

* * *

Τό Αγιον Πνεύμα να μή φύγη άπό πάνω σου, άπό την καρδιά σου.

* * *

Είναι ωραίο, θαυμάσιο πράγμα να βλέπεις να συνδέονται πρόσωπα μέ την αγάπη του Χριστού.

* * *

Ό πειρασμός αδημονεί στενοχωρείται καί δημιουργεί έξωτερικούς πολέμους. Ξεύρει τόσες τέχνες... σέρνει τόν άνθρωπο σέ αμφιβολία. Γι’ αυτό έχουμε πολλά ναυάγια.

* * *

 Όταν ιδώ τόν άνθρωπο να διψά πολύ (διά Θείαν Κοινωνίαν) δεν δίδω πολλήν σημασίαν εις την νηστείαν. Μερικοί δείχνουν τόσην μετάνοιαν πού πρέπει να υποβοηθούνται.

* * *

Ό πειρασμός ξέρεις τί μάστορας είναι; τά έλάχιστα τά κάνει μεγάλα. Μεταχειρίζεται μεγάλη πολιτική.

* * *

Επιθυμώ την άναγέννησιν τού Μοναχισμού, διότι κατά την γνώμην μου τό Εύζωνικόν Τάγμα τής Εκκλησίας είναι ό Μοναχισμός.

* * *

Αί ψυχαί έχουν διάθεσιν να ίδοΰν τό κάλλος τής μορφής τού Θεού.

* * *

Ή προστασία τού Θεού αδυνατεί τούς πειρασμούς μας.

* * *

Όταν υπάρχει ό φόβος τού Θεού δίδεται ή σοφία.

* * *

Όλοι οι άγιοι ήσθάνοντο χαράν καί άγαλλΐασιν όταν έσκέπτοντο την ούράνιον βασιλείαν τού Θεού.

* * *

Επειδή είναι γενική έξαχρείωσις, δέν μπορούν να καταλάβουν ότι ύπάρχει πνευματική αγάπη.

* * *

Όταν ιδώ άνθρωπο έρεθισμένον προσεύχομαι να τόν είρηνεύση ό Κύριος καί δέν ακούω τι λέγει.

Γι’ αυτό καί δέν στενοχωρούμαι. Όταν θα ήρεμήση καί θα δοθή ή κατάλληλη εύκαιρία τότε του ομιλώ, διότι τότε είναι άκριβώς σε θέση να καταλάβη την άφροσύνη του...

Οί κοσμικοί άνθρωποι σέ κουράζουν, διότι σάν ηλεκτρικά κύματα έρχονται επάνω σου ό,τι ύπάρχει άποθηκευμένο μέσα τους.

* * *

Πρέπει να είμεθα άνθρωποι τής χάριτος καί όποιος μάς πλησιάσει να ξεκουράζεται.

* * *

Να βλέπωμεν όλους άνωτέρους, όσες άδυναμίες καί άν παρουσιάζουν. Να μήν φερώμεθα μέ σκληρότητα, αλλά πάντοτε να έχωμεν εις την σκέψιν μας ότι είναι καί ό άλλος του αύτοΰ προορισμού.

* * *

Έγώ, μέ τή χάρι του Θεού, πάντοτε έβλεπα όλους ανωτέρους από έμένα καί αγίους.

* * *

Αδιαφορεί γιά όλα τά έμπόδια. Ή μόνη άπασχόλησίς σου, ή σκέψις σου να είναι ό Νυμφίος σου. Να μιλάς μόνον μέ Αυτόν.

* * *

Ημείς πρέπει να έχωμεν άγάπην. Τό μεγαλύτερο κακό να μάς κάνουνε πρέπει να τούς αγαπούμε. Μόνον μέ την αγάπη θα μπούμε στον Παράδεισο.

* * *

Να καλλιεργείς την ευχή καί θα έλθη καιρός πού ή καρδιά σου θα σκιρτά από χαρά, όπως όταν πρόκειται να δής ένα πολυαγαπημένο σου πρόσωπο.

* * *

Την βραδυνή προσευχή να μην την αμελής. Να προσεύχεσαι με διάθεσιν όπως εκείνοι πού πηγαίνουν σέ συμπόσιον. Είναι ξύπνιοι καί αισθάνωνται όλο χαρά. ’Έτσι καί σύ αφού πρόκειται να όμιλήσης με τόν Νυμφίο σου, να μην ακούς όταν σου λέγη ό πειρασμός διάφορα γιά να σέ έμποδίση, γιατί ξέρεις έχομεν έναν πού ένδιαφέρεται πολύ γιά μάς.

Ερώτηση: Πώς πρέπει, Γέροντα, να σκεπτώμεθα τόν Χριστό;

Άπάντησις: Πάντα μέ αγάπη, πρέπει να φέρνωμε στη μνήμη μας τό Χριστό. Μπορεί να κρατούμε στά χέρια μας μιά φωτογραφία ένός άνθρώπου αλλά επειδή δέν τόν γνωρίζομεν, ή μάλλον δέν άγαποϋμεν δέν μάς συγκινεί. Ένώ όταν πάρωμε την φωτογραφία τής μάννας μας άμέσως ή ψυχή μας σκιρτά καί κλαίει από αγάπη.

Έρώτησις: Θα σωθούμε, Γέροντα;

Άπάντησις: Μά γι’ αύτό βάλαμε τά ράσα γιά να σωθούμε. Ό πνευματικός άγώνας θα μάς όδηγήση εις τόν Παράδεισον. Τό ότι πολεμούμε τούς λογισμούς, ό κόπος αυτός θα μάς βάλη εις τόν Παράδεισο.

* * *

Οι εφημερίδες τού Ουρανού τά γράφουν όλα όσα γίνονται εδώ καί τά καλά καί τά κακά.

* * *

 Εκείνον πού μας πληγώνει καί μάς κάνει να πονάμε οφείλομε να τόν αγαπούμε διπλά.

* * *

Όπως εξυπηρετείς τόν πρώτον, έτσι πρέπει να βοηθής τόν δεύτερον, τόν τρίτον καί τόν τελευταίον.

* * *

 Δέν είναι τά φτερά πού μπορούν να ύψώσουν τόν άνθρωπο πάνω από τή γη, άλλ’ ή καθαρότης καί ή άπλότης τής καρδιάς. Πρέπει να είσαι απλός στίς πράξεις σου καί καθαρός στή σκέψι καί στά αίσθήματά σου. Μέ την καθαρή καρδιά θα άναζητάς τόν Θεό, μέ την απλότητα θα τόν βρίσκεις καί θα τόν χαίρεσαι. Ή καθαρή καρδιά περνά εύκολα τίς πύλες τού ουρανού.

* * *

Ή αύταπάρνησις πρέπει να καλλιεργήται μετά διακρίσεως, διότι διαφορετικά φτάνομε στην αύτοκτονία.

* * *

*Στό πέλαγος τής ζωής βρισκόμαστε, πότε θα έχωμεν φουρτούνα καί πότε γαλήνη. Ή χάρις τού Θεού δέν μάς άφήνει. Διαφορετικά θα είχαμε καταποντισθή εάν δέν μάς συγκρατοΰσε.

Οι Άγιοι πάντοτε έσκέπτοντο την άλλη ζωή. Είναι χάρισμα ή μνήμη τού θανάτου.

* * *

Ό Θεός μάς προφυλάττει από τόν πειρασμόν. Δέν άφήνει να πειρασθοΰμε άνω των δυνάμεών μας. Όλα τά επιτρέπει γιά τό καλό μας.

Όταν αύξηθή ή πνευματικότης, θα καταπολεμηθή καί ή υπνηλία.

* * *

Ή προσευχή είναι χάρις. Την δίδει ό Θεός όταν υπάρχει ζήλος καί ταπείνωσης.

* * *

Έχε εμπιστοσύνην εις τόν Κύριον γιά όλα καί αυτός θα σέ διαθρέψη σε ώρα λιμού.

* * *

Μέ ένα καλόν λόγον διά τόν πλησίον σου, υπερασπίζοντας τον, αγοράζεις τόν Παράδεισο.

Ή μετάνοια πρέπει να γίνεται όχι διά τόν φόβον της τιμωρίας, αλλά διότι άμαρτήσαμε πρός τόν Θεόν.

* * *

*      Γλύκανε τή σκέψι σου μέ λογισμούς παραμυθίας καί έλπίδος, τά λόγια σου πύρωσέ τα μέ τή θέρμη της αγάπης στον Νυμφίο σου καί ένθυμοΰ τά δικά του παθήματα, τά όποια ύπέστη ύπέρ σου, γιά να μείνης σταθερή, άφοσιωμένη καί ταπεινή.

* * *

Παράδωσε τόν έαυτό σου ολόκληρο στήν προστασία καί σκέπη της Παναγίας.

* * *

Την φιλοξενία παιδί μου να την αγαπάς γιατί αύτή είναι πού ανοίγει τάς πύλας του Παραδείσου. Μέ αύτήν φιλοξενείς κι’ Αγγέλους- «Ξένους ξένιζε, ίνα μή τω Θεω ξένη γένη».

Οι Άγιοι Πατέρες ύπετάσσοντο μέ άπλότητα σάν μικρά παιδιά εις ότι τούς έστελνε ό Θεός, «"Ετσι τό θέλεις, ας γίνη τό θέλημά σου».

* * *

Ή φιλοξενία... ή μεγαλύτερη των αρετών. Επισύρει την χάριν τού Αγίου Πνεύματος.

* * *

Στό πρόσωπο κάθε ξένου, παιδί μου, βλέπω τόν ίδιον τόν Χριστόν.

* * *

Ή θλίψις είναι ευάρεστος εις τόν Θεόν εφ’ όσον δέν μάς αφαιρει τό θάρρος ν’ άγωνιζώμεθα.

* * *

Είναι απαραίτητον καί συμφέρον να γίνεται κατά περιόδους μιά γενική αύτοεξομολόγηση (μνήμη δλων των προτέρων άμαρτημάτων). Τό έκαναν καί οι Άγιοι.

* * *

Χρειάζεται καλλιέργεια γιά να έχωμεν την άγάπην πρός όλους μέ τό μέτρον πού θέλει ό Χριστός.

* * *

Δέν πταίει, παιδί μου, ό άνθρωπος. Δυστυχώς κάτω από τίς άδυναμίες κρύπτεται ό μισόκαλος, ό εχθρός τού θελήματος τού Θεού.

* * *

Όλα τά ζητήματά σου να τ’ άφήσης στά χέρια τού Θεού. Ό,τι θέλεις να τό ζητάς σάν τό παιδί από τόν πατέρα του. Ή ευχή είναι δωρεά τού Θεού. Να ζητάς πάντα μέ έλπίδα.

* * *

Δέν θα μάς σώσουν, άδελφή μου, τά έργα μας, αλλά τό άπειρον έλεος του Θεού. Απόκτησε θάρρος καί ύπομονήν εις τόν άγώνα σου...

* * *

Ή πνευματική ζωή έχει χαρές μεγάλες- Πετας, φεύγεις από τόν κόσμον, δεν λογαριάζεις τίποτε. Γίνεσθε παιδιά καί κατοικεί ό Θεός εις την καρδιά σας. Θα πάθετε άναισθησία, όπως λένε οι κοσμικοί, αλλά θα είναι άνύψωσις πνεύματος.

Ή Χάρις τού Θεού, ή πνευματική ένωσις μετ’ Αυτού, μεταμορφώνει τόν άνθρωπο. Φεύγει ό φόβος, οι υπόνοιες, δέ φοβάται τόν θάνατο, θεωρεί την ζωήν αυτήν, όσον καλή κι’ άν είναι, σκλαβιά.

* * *

Πολέμησον γενναίως τόν μισόκαλον πού σέ φθονεί, ύπόμενε ό,τι καί άν σου συμβαίνη μέ καρτερίαν, μέ ύπομονήν καί πίστιν.

* * *

Μήν άφήνης να σέ τυραννή ό εχθρός τής ψυχής σου. Εμφανίζεται μέ ένδυμα προβάτου, ότι θέλει δήθεν τό συμφέρον τής ψυχής σου.

* * *

Δέν μπορεί να λέγεται χριστιανός εκείνος πού δέν έχει αγάπη.