ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

Ανάγνωσις

Αλλά και την ανάγνωσιν ο παππούς, την θεωρούσε απαραίτητον κι έλεγε: « Η ανάγνωσις είμαι και αυτή ένα είδος προσευχής. Εμεί κάθε μέρα διαβάζαμε ένα-δυό κεφάλαια Αγ. Γραφή και μετά διαβάζαμε πατερικά βιβλία. Όσο για τον άγιο Ισαάκ τον Σύρον, τον κρατούσαμε πάντα στη μασχάλη μας. Άλλο βιβλίο να μην έχης, ο Ισαάκ ο Σύρος φθάνει∙ τα λέει όλα. όμως διαβάζαμε και Κλίμακα, Αββά Δωρόθεον, Ευεργετινόν, άγιο Μακάριον κλπ. αλλά και τους βίους των αγίων μας. Όταν διαβάζουμε βίους αγίων κερδίζουμε δυό πράγματα. Πρώτον, το παράδειγμα των αγώνων τους, μας ξυπνά από την νάρκην της αμελείας, και δεύτερον οι άγιοι, όταν διαβάζουμε τον βίον τους με ευλάβειαν, πρεσβεύουν στον Χριστόν για μας.
Πάντοτε όμως πρέπει να προσευχόμαστε προτού αρχίσουμε το διάβασμα. Μετά την προσευχή διαβάζουμε τον βίον κάποιου αγίου και τόσο μας συγκινεί, όπου δεν μπορούμε να σταματήσουμε τα δάκρυα. Αυτό συμβαίνει διότι η προσευχή φωτίζει το μυαλό».
- Παππού, από την Αγ.Γραφήν τι να διαβάζουμε περισσότερον;
- Όλη η Αγ. Γραφή είναι θεόπνευστη και πρέπει να την διαβάζουμε. Από την Π. Διαθήκη πρέπει να διαβάζουμε το ψαλτήρι∙ είναι πολύ δυνατή προσευχή.

Από το βιβλίο: «Ιωσήφ Μ.Δ.
Ο ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ
Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ
(1886-1983)
Συνασκητής
Γέροντος Ιωσήφ
Του Ησυχαστού»
Δ΄ΕΚΔΟΣΙΣ